بررسی، معرفی و تاثیر سیستم های نوین خاک ورزی بر عملکرد گیاهان زراعی

شدت بالای تبخیر از سطح خاک، پایین بودن رطوبت نسبی هوا، فقیر بودن خاک ازنظر مواد آلی و ناپایداری ساختمان خاک از شاخصه های مناطق خشک ونیمه خشک می باشد. به نظر می رسد در یک مدیریت منطقی حفظ و نگهداری بقایای گیاهی با عملیات خاک ورزی در صورت عدم تأثیر منفی بر عملکرد گیاهان زراعی می تواند به مثابه روشی در بهبود شرایط اشاره شده، مؤثر باشد. در حال حاضر سیستم های خاک ورزی نوین بر روی بیش از بیست و پنج درصد ارضی سویا و ذرت و پانزده درصد اراضی برنج در آمریکا اعمال می شود و نتایج زیر را به دنبال داشته است؛ 95 درصد کاهش فرسایش آبی، 31 درصد کاهش فرسایش بادی، 70 درصد کاهش ورود سموم شیمایی به جریان سطحی آب مزارع، 80 درصد کاهش آلودگی فسفری آب های سطحی و کاهش بیش از 50 درصد مصرف سوخت و انرژی. در کشور سالیانه به دلیل استفاده بی رویه از خاک ورزی های مرسوم و عوامل مختلف دیگر نظیر سیستم های آبیاری نامناسب و غیره، موجب خروج حدود 15 تن خاک از مزرعه می گردد که این میزان در کشورهای توسعه یافته که از سیستم های نوین خاک ورزی بهره می برند 3 الی تن می باشد، بنابراین می توان نتیجه گرفت که سیستم خاک ورزی نوین (به دلیل عدم برگردانی بقایا و حفظ آن در لایه سطحی خاک ) موجب بهبود مواد آلی خاک، حفظ رطوبت خاک و افزایش عملکرد گیاهان زراعی می شود. بنابراین شناخت سیستم های خاک ورزیی نوین (حفاظتی) و جایگزینی این سیستم ها به جای سیستم های خاک ورزی مرسوم می تواند کمک بسزایی به حفظ عملکرد گیاهان زراعی از لحاظ کمیت و کیفیت و پایداری خاک داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بقایای گیاه ، خاک ورزی نوین ، عملکرد ، فرسایش ، مدیریت ، مواد آلی