بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی و هیدروژل های سوپر جاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چیتی در منطقه یاسوج (phaseolus vulgaris)

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی و هیدروژل های سوپر حاذب برعملکرد واجزای عملکرد لوبیا چیتی در منطقه یاسوج آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد استفاده عبارتند از: دوره آبیاری در سه سطح شامل (D1=4), (D2=8) و (D3=12) روز و هیدروژل های سوپر جاذب در 3 سطح شامل 0 (S1) و 200 (S2) و 400 (S3) گرم در متر مربع. نتایج حاصل نشان داد که اثر تنش خشکی بر صفات مورد مطالعه مانند تعداد دانه در غلاف، معنی دار گردید. اما در مورد طول غلاف اثر معنی داری نداشت. مواد سوپر جاذب نیز تأثیر معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه بجز طول غلاف داشت. همچنین اثر متقابل این و تیمار بر کلیه صفات مورد مطالعه در سطح 1 درصد معنی دار گردید. بیشترین تعداد دانه در غلاف، در تیمار (D(2)S(3 (دوره آبیاری 8 روزه و 400 گرم سوپرجاذب) معادل 12/35 عدد و کمترین میزان در تیمار (D(3)S(1 (دور آبیاری 12 روزه و عدم مصرف سوپرجاذب) معادل 5/6 عدد حاصل شد.

کلیدواژه ها:

لوبیا ، تنش خشکی ، هیدروژل های سوپر جاذب ، عملکرد ، اجزا عملکرد