بررسی ارتباط بزهکاری با اسکان غیررسمی (حاشیه نشینی) در سطح شهرستان بناب

صاحب نظران در تحلیل مکان و بزهکاری بر این عقیده اند که بشر در مکان و زمان مشخصی متولد می شود و با توجه به کنش های فردی و اجتماعی خود، با محیط های خاص ارتباط و با کسانی تعامل دارد که به شیوه ی اجتماعی با او زندگی می کنند. آنچه در این میان اهمیت دارد، رابطه و تأثیر متقابل محیط بر رفتارهای اجتماعی منفی و ناهنجار است که امکان تحلیل فضایی جرم و مطالعه ی ناهنجاری ها را در فضای جغرافیایی فراهم می کند؛ زیرا هر فرددر زندگی با توجه به سطح آاهی و گستره ی عملکرد خود در تعامل با کسانی است که در قالب زمانی و مکانی او قرار دارند، از این رو فضای پیرامون او تأثیر عمده ای در رفتار، نوع نگرش و فرآیندهای اجتماعی او و نقش محتوایی و تعیین کننده ای در پیدایش رخدادها و کنش های اجتماعی هنجار یا ناهنجار او ایفا می نماید. لذا ما در این تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده در سطح شهرستان بناب، دو گروه عادی و بزهکار معتاد را انتخاب و پس از سنجش شخصیت آنها بوسیله آزمون میلون-3 با استفاده از آزمون تلحیلی واریانس چند متغیره هر یک از میزان های افراد عادی را با همان میزان در افراد بزهکار مقایسه گردید که بین بزهکاری و اسکان غیررسمی (حاشیه نشینی) در افراد بزهکار و عادی تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، حاشیه نشینی ، یافته های آماری