بازآفرینی هویت شهرسازی ایرانی –اسلامی در بافت تاریخی با رویکرد تقویت گردشگری شهری مطالعه موردی : ناحیه 2 منطقه 11 شهر تهران

بحران هویت شهری در شهرتهران خصوصا مناطق قدیمی و تاریخی لزوم توجه به بازآفرینی هویت شهری را دوچندان نموده است . بازآفرینی شهری که موضوعی پیچیده و چند وجهی است که نه فقط یک کار فیزیکی بلکه فرآیندی با ابعاد قوی اقتصادی ،اجتماعی ، فرهنگی ، زیست محیطی و مدیریتی میباشد. علت انتخاب رویکرد بازآفرینی از میان رویکردهای احیای بافت فرسوده با توجه به تاکید این رویکرد بر مواردی چون 1-نوسازی همراه با مشارکت مردم محل2-حفظ و نگهداری ذخایر ساختمانی 3- حفظ اصالت و شخصیت ویژه هر بخش4-تدریجی بودن امر نوسازی5-توسعه و نوسازی فضای سبز ومیدانها میباشد.باتوجه به موارد ذکرشده مطالعه نمونه موردی منطقه 11 شهرتهران ناحیه 2 که در برگیرنده محلاتی همچون امیریه ،منیریه ،قلمستان ،فروزش، امیربهادر( می باشد که علارغم وجود تاریخچه غنی و نقاط قوت بسیار زیاد این ناحیه با بحران هویتی مواجه شده است.با توجه به وجود پیشینه ی غنی این محلات و وجود بناهای تاریخی و باارزش و کاربری های فرا منطقه ای در این ناحیه یکی از کارآمدترین رویکرهای که می توان از آن طریق به بازآفرینی هویت شهری این محلات پرداخت به علت پیوند مذهب و وجود مراکز مذهبی فراوان در این محلات استفاده از پارامترهای شهرسازی ایرانی –اسلامی می باشد.از دیگر سوی رویکرد جذب توریست باعث برخورداری از مزایای فراوانی چون، افزایش کیفیت کالبدی ، کیفیت خدمات رسانی در شهر می شود این پژوهش در نظر دارد به بررسی دقیق این محلات بپردازد و با بهره گیری از رویکرد بازآفرینی هویت شهرسازی ایرانی – اسلامی و رویکرد جذب گردشگرو پیوند عوامل مشترک و نزدیک این مفاهیم با یکدیگر به ارائه راهکاری مناسب برای ارتقایعملکرد محلات مورد نظر پرداخت شده است.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، هویت ایرانی –اسلامی ، بافت تاریخی ، گردشگر