تاثیر بیماری های صعب العلاج بر روابط زوجین در حقوق جمهوری اسلامی ایران

بحث از بیماریهای صعب العلاج و تأثیرات آن بر روابط زوجین در جایی مطرح میشود که یکی از زوجین مبتلا به یکی از بیماری های صعب العلاجاست حال باید ببینیم این بیماری ها چه تأثیری بر حقوق و تکالیف زوجین دارد. مهم ترین تأثیری که بیماری های صعب العلاج بر روابط زوجین دارد فسخ نکاح به علت بیماری است.در فقه امامیه و به تبع آن در حقوق ما وجود برخی بیماریها در زن یا مرد سبب ایجاد حق فسخ برای طرف مقابل می شود با توجه به اینکه امروزه بیماری هایی به مراتب خطرناک تر و صعب العلاج تر نسبت به بیماری هایی که در قانون آمده وجود دارد از قبیل ایدز،هپاتیت و ...و از طرفی بسیاری از بیماری هایی که در قانون آمده قابلیت درمان پیدا کرده اند حال با توجه به مبانی فسخ نکاح به خصوص قاعده لاضرر به این نتیجه می رسیم که بیماری های جدید هم اگر در حدی باشند که سبب ضرر و زیان طرف مقابل شوند حق فسخ برای او ایجاد lیشود.وچون ایجاد حق فسخ به خاطر ضرر و زیان طرف است، اگر بیماری قابلیت درمان پیدا کند حق فسخ هم از بین میرود. دومین اثری که بیماری های صعب العلاج بر روابط زوجین دارد طلاق است.در حقوق ما حق طلاق در دستان مرد است و مرد می تواند به راحتی از زنی که مبتلا به بیماری است رهایی یابد اما بحث ما در جایی است که مرد بیمار است وبیماری از بیماری هایی که سبب حق فسخ میشود نیست، حال چه راهی برای رهایی زن وجود دارد؟ یکی از قواعدی که در فقه ما مطرح شده است قاعده لاحرج است با توجه به این قاعده اگر زن در شرایطی قرار گیرد که ادامه زندگی با شوهر مریض سبب عسر و حرج وی گردد میتواند از دادگاه تقاضای طلاق نمایید. اثر دیگری که بیماری های صعب العلاج بر روابط زوجین دارد این است که اگر زن بیمار باشد و مرد حاضر به زندگی با او باشد آیا هزینه درمان زن جزء نفقه است؟با توجه به اینکه اکثر فقها هزینه درمان را جزء نفقه نمی دانند. ولی با توجه به مبانی و دلایلی که می آوریم هزینه درمان زن جزء نفقه و بر عهده شوهر است

کلیدواژه ها:

بیماریهای صعب العلاج ، فسخ نکاح ، طلاق ، نفقه