توان انگیزشی مشاغل در کارکنان بخش مدارک پزشکی بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان

مقدمه: منابع انسانی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر موفقیت و شکست یک سازمان است و انگیزه خدمتی به عنوان عاملی است که برکیفیت و کمیت فعالیت سازمان تاثیرگذار است. هدف از این مطالعه، تعیین توان بالقوه انگیزش در کارکنان مدارک پزشکی بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان در سال 91-1390 خورشیدی بود. روش بررسی: نوع پژوهش کاربردی و از دسته مطالعات توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان بخش مدارک پزشکی شاغل در بیمارستان های آموزشی شهراصفهان،تشکیل دادند. 127 نفر نمونه پژوهش با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در این پژوهش با استفاده ازپرسشنامه ی ویژگی های شغلی Hackman and oldeham صورت گرفت که روایی محتوایی آن با نظر کارشناسان و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب Cronbach’s alpha..r=0/84 تعیین گردید. پرسشنامه های تکمیل شده وارد نرم افزارSPSS (18) گردید و تحلیل های آماری به صورت توصیفی (درصد فراوانی،میانگین،انحراف معیار و...) و به صورت استنباطی Least Significant ،MANOVA Difference انجام گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان ،MPS=Motivational Potential Score MPS با نمره 40/665 ،در بین کارکنان بخش مدارک پزشکی متوسط می باشد و بین میانگین MPS برحسب واحد خدمت در بخش مدارک پزشکی، در بیمارستان ها تفاوت معناداری مشاهده شده است. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که طراحی مشاغل در این شغل به گونه ای بوده است که این شغل تا حدود متوسط به خودی خود توانسته برای فرد انگیزه کارکردن فراهم نماید، لذا برای بهبود میزان توان بالقوه انگیزش، تلاش بالای مدیران همه سطوح بیمارستان ها ، دانشگاه علوم پزشکی و بخصوص منابع انسانی را می طلبد.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، توان بالقوه انگیزش ، کارمند ، بیمارستان