تحلیل ماده 501 و 515 قانون مدنی (اجاره بدون مدت)
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,017
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPEEE01_2277
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395
چکیده مقاله:
از شرایط اساسی صحت عقد اجاره, تعیین مدت یا تعداد دفعات انجام فعل است, اما گاهی مدت یا تعداد عمل مورد اجاره به صورت قطعی تعیین نمی شود, بلکه طرفین قرارداد میزان اجرت را در برابر واحد زمانی یا دفعه انجام فعل قرار می دهند. فقها وحقوق دانان پیرامون صحت و بطلان چنین اجاره ای اختلاف نظر دارند. ماده 501 و 515 قانون مدنی دیدگاه خاصی را پذیرفته است که بر اساس آن اجاره در اولین واحد زمانی یا اولین دفعه صحیح بوده و در بقیه مدت یا دفعات موجر یا اجیر به موجب مراضات مستحق اجرت به میزان بیان شده در عقد خواهند بود. نوشته حاضر تلاش می کند دیدگاه های مختلف در این موضوع را بررسی کرده و نهادهای حقوقی را که امکان جایگزینی با قرارداد مورد اشاره را دارد, تحلیل نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید صادق موسوی
دانشیار مدرسه عالی شهید مطهری
علیرضا شکر بیگی
عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه پیام نور
قباد نادری
عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه پیام نور
سید حسین کاظمی
مدرس دانشگاه پیام نور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :