بررسی رابطه فقر و فاصله طبقاتی با آسیب های اجتماعی وراهکارهای مقابله با آن

فقر و فاصله طبقاتی زمینه و بستر مناسبی برای پیدایش بسیاری از آسیب های اجتماعی است. فقر و وجود فاصله طبقاتی در اجتماع نه تنها بر کردار و رفتار افراد فقیر تأثیر منفی دارد، بلکه حتی بنیان های فکری و اعتقادی آنان را نیز مضطرب و لرزان می سازد. به دستآوردن درجات بالای فرهنگی، ورزشی، اقتصادی و ... نیازمند حضور در طبقات بالا و یا متوسط رو به بالای جامعه است. کسب اینامتیازات نیازمند فرصت ها، وسایل و امکاناتی است که در شرایط عادی، فقرا از داشتن این امکانات در حد مطلوب محرومند. هرچند این ارتباط مطلق نیست و اغنیا هم دچار آسیبهای اجتماعی از نوع دیگر میشوند، اما زمینه و بستر در شرایط فقر برای انحراف مساعدتراست . تأثیر ویرانگر فقر بر رفتار فقیر به دلیل تحقیر، برچسب کجروی و بیگانگی نسبت به آداب و رسوم پذیرفته شده در جامعه است. علاوه بر این، افراد محروم در بسیاری موارد امکانات، وسایل و فرصت های موردنیاز برای نیل به اهداف مشروع اجتماعی را در اختیار ندارند. این بدان معنا نیست که آسیبهای اجتماعی در فقرا و فقیران خلاصه گردد، بلکه نوع، انگیزه، علل انحراف و کجروی ثروتمندان با فقرا تفاوت دارد. به همین دلیل این پژوهش نظریههای جامعهشناسان را در زمینهی طبقات اجتماعی، فقر و آسیبهای اجتماعی مطرح و پس ازبررسی پیامدهای ناشی از فقر و فاصله طبقاتی و نتیجهگیری از مباحث راهکارها و پیشنهاداتی را برای مقابله با آن در جامعه ارائه کرده است.

کلیدواژه ها:

فقر ، آسیب اجتماعی ، قشربندی ، فقر مطلق ، فقر نسبی ، طبقات اجتماعی