تحلیلی بر جایگاه اموزش وپرورش درقانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

قانون اساسی هر کشور برگرفته شده از باورها وارزش،کرامت و هویت ان ملت می باشد قانون اساسی ایران برگرفته شده از فرهنگ وهویت مردمان این سرزمین که شاکله اصلی ان را باورواعتقاد به دین اسمانی اسلام است می باشد دراین میان اموزش وپرورش مهمترین برنامه برای گسترش باید ها ونباید های جامعه بین نسل های مختلف وشاهراه توسعه وپیشرفت می باشد در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چارچوب مشخصی برای اموزش وپرورش، اهداف ،نوع گسترش،نقش و وظایف نهاد های مختلف در ان و... مشخص شده است که بر این اساس طبق اصل سی ام دولت موظف به گسترش رایگان اموزش وپرورش تا پایان دوره ی متوسطه برای همه ملت و طبق اصل های نوزدهم و بیستم قانون اساسی مردم ایران از هرقوم و قبیله با هر رنگ و نژادی از حقوق مساوی برخوردارند و بصورت یکسان در حمایت قانون قرار دارند لذا دولت می بایست علاوه براموزش وپرورش رایگان به گسترش و در دسترس بودن برای همه احاد مردم اهتمام ویژه ورزد همچنین دولت می بایست هر انچه که در توان دارد را بکار گیرد تا بستری مناسب جهت فراهم شدن امرخطیر پرورش که رسیدن جامعه به کمال معنوی در بعد فردی واجتماعی است میسرشود.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی ، اموزش وپرورش ، اصل ، حقوق