بررسی اثر وفور منابع نفت و گاز بر کارایی انرژی در کشورهای تحصیلدار

انرژی به عنوان محرک و نهاده ی ضروری اکثر فرآیندهای تولیدی می باشد. در ایران و بیشتر کشورهای تحصیلدار، بخش بزرگی از انرژی مورد نیاز از منابع تجدیدناپذیر (به علت وفور و ارزانی آن) تهیه می شود. به نظر می رسد ارزانی این نهاده سبب شده است تا تلاش قابل توجهی در این کشورها در جهت بهره ور کردن مصرف انرژی صورت نگیرد. اثبات تجربی این موضوع می تواند یکی دیگر از ابعاد پدیده نفرین منابع را روشن کند. این امر فرضیه اصلی این مطالعه است. در این مطالعه برای بررسی اثر فراوانی منابع بر کارایی انرژی نمونه ای از کشورهای تحصیلدار و کشورهای غیرتحصیلدار انتخاب شده اند. این مطالعه بر مبنای داده های پانل نامتوازن در طی دوره ی زمانی 2012-1998 است. نتایج پژوهش حاکی از این امر است که بین نسبت رانت منابع طبیعی به تولیدناخالص داخلی و شدت کاربرد انرژی رابطه ی مثبتی وجود دارد، به عبارتی با افزایش رانت منابع، کارایی انرژی کاهش خواهد یافت و به این ترتیب فرضیه تحقیق تأیید می شود. همچنین نتایج نشان می دهد که رابطه ی منفی میان متغیر قیمت انرژی و شدت انرژی برقرار است و بنابراین رابطه ی مثبتی با کارایی انرژی دارد.

کلیدواژه ها:

وفور منابع ، نفت و گاز ، دولت تحصیلدار ، تابع تقاضای انرژی ، کارایی انرژی