فضاهای آموزشی پایدار با رویکرد روان شناسی کودک

این پژوهش بر آن است با بررسی اصول پایداری اجتماعی در فضاهای آموزشی و روانشناسی رشد کودک از دیدگاه ژان پیاژه، روانشناسیمحیطهای یادگیری را بررسی کرده و به تحلیل و تفسیر ساختار ریزفضاها، سلسله مراتب فضایی و نهایتاً کلیت معماری نمونه هایی از طراحیفضاهای آموزشی بپردازد.هدف این پژوهش دستیابی به معیارهای طراحی فضاهای آموزشی کودکان 6 تا 12 سال بر مبنای اصول پایداری اجتماعی در فضاهای آموزشیدر تلفیق با روانشناسی رشد کودک از دیدگاه ژان پیاژه می باشد.روش تحقیق در این نوشتار مبتنی بر مطالعه و مرور مستندات مربوط به روانشناسی رشد کودک، پایداری اجتماعی در فضاهای آموزشی ونمونه های موردی و تحلیل محتوا در نمونه های معرفی شده می باشد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی رشد کودک ، فضاهای آموزشی ، معماری پایدار ، مدرسه اجتماعی