تکنولوژی سبز و توسعه پایدار

توسعه پایدار فرآیندی است در استفاده از منابع، هدایت سرمایهگذاریها، جهتگیری توسعه فناوری و تغییرات نهادی، با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. تکنولوژیهای سبز معمولا زادگاهشان کشورهایی است که در آنها تحقیق و توسعه بسیار پررنگ است. عمدتا نحوه رویارویی کشورهای در حال توسعه با تکنولوژی های سبز بدین شکل است که منتظر ظهور تکنولوژی در کشورهای دیگر میمانند تا آن را وارد کنند. بخش عمده ای از آلایندگی های موجود در کره زمین حاصل رشد تکنولوژیهای قرن گذشته و الگوهای زندگی حاصل از آن خصوصا در کشورهای صنعتی و پیشرفته است. آنها اکنون به این مسیر اشتباه پی برده اند و جهتگیریهایشان تغییر کرده است اما متاسفانه بقایای صنایع آلاینده خود را به کشورهای در حال توسعه یا کمتر توسعه یافته داده اند. از طرفی این کشورها جمعیت بسیار بیشتری دارند و از نظر دانش فنی و تمایل به تغییر و بهبود در وضع بسیار بدتری نسبت به هم نوعان پیشرفته خود قرار دارند. همین باعث شده آنها با شدت بسیار بیشتری محیط زیست را به ورطه نابودی بکشند. از طرفی این تباهیها باعث گسترش تکنولوژی های سبز شده که البته میزان و سرعت کاربرد آن ها کم است. تکنولوژی سبز به توسعه و کاربرد محصولات، تجهیزات و سیستم هایی گفته می شود که محیط زیست و منابع طبیعی را حفظ کرده و تاثیر منفی بر روی آنرا به حداقل برساند.

کلیدواژه ها:

آلایندگی ، توسعه پایدار ، تکنولوژی سبز ، محیط زیست ، منابع طبیعی