مواجهه متکلمان امامیه با فلسفه در سده هفتم

عالمان امامى سده هفتم هجری مواجهه یکسانى با فلسفه نداشته اند. در این میان، مواجهه دو متکلم برجسته امامیه در سده هفتم با فلسفه قابل توجه است. در آثار ابن میثم بحرانى ارائه تلفیقى آموزه های فلسفى و کلامى در کنار هم، کاربرد مبانى و آموزه های فلسفى در اثبات مسائل کلامى و کاربست مفهوم فلسفى در تبیین مفاهیم و آرای کلامى و حتى در برخى موارد پذیرش آموزه های فلسفى به جای باورهای کلامى، نشانه هایى است کهاز فلسفه گرایى وی خبر مى دهد؛ نیز مخالفت با برخى آموزه های فلسفى نشانه دل بستگى وی به مواضع کلامى است، ولى در مقابل مواجهه منفى محقق حلى با فلسفه و آموزه های فلسفى در موارد پرهیز از کاربرد ادبیات فلسفى و اهتمام نداشتن به اندیشه های فلسفى، پای بندی به معرفت شناسى کلامى و بى اعتنایى به جهان شناسى فلسفى و نقد برخى باورهای فلسفى نشان تعلق وی به سنت کلامى رایج امامیه و ایستایى در برابر فلسفه به شمار مى رود.

کلیدواژه ها:

فلسفه ، کلام ، مواجهه مثبت ، مواجهه منفى ، ابن میثم بحرانى ، محقق حلى ، سده هفتم