زیباشناسی در معماری وشهرسازی

تکثردر معیارهای ارزشی و نسبی بودن ارزشها ; تشکیک در مباحث هستی شناسی و انسان شناسی رادرپی داشته است. جهان امروز دنیایتزلزل، بی ثباتی وزیادشدن ارزش هاست . برای اینکه بگوییم این اثر خوب است یا بد، هیچ معیار ثابتی وجود ندارد . این در حالی استکه پیامبران ، دانشمندان و مصلحین جهان همه یک اصل کلی را بیان کرده اند و آن اینکه یک حقیقت جامع جهانشمول و مدبر بر هستیحاکم است و باید ها و نباید ها ،زشتی ها و زیبایی ها و همه مبانی و معیارهای مبتنی بر ذات و فطرت انسان است . به ظن برخی آنچهراه حل جامعه آشفته کنونی ما باشد ، اتکا به ارزشهای ثابت و پیروی از هنر آرمانگرایانه است تا هنرمند به کمال برسد و مخاطب رشد کند.انسانی که قدرت انتخاب ندارد مثل کف و خاشاکی روی آب با هر جریانی در سطح ، به این سو و آن سو کشیده می شود . چنین شخصیچون جهت گیری اساسی و معنایی در کارش ندارد ؛ ازجوشش پنداشتها ی اصیل از درون خود محروم است و تبدیل به یک مقلد می شود.نداشتن قدرت انتخاب عموما ریشه در ناتوانی در دستیابی به یک هویت مستقل دارد.بنابراین در این مقاله به بررسی حسن شناسی و زیبایی شناسی در می پردازیم و در این راستا زیبایی شناسی وفلسفه ی زیبایی را بررسیکرده و در انتها زیبایی شناسی معماری را بررسی کرده و زیبایی شناسی را فرهنگ ایرانی-اسلامی بررسی کرده وسعی شده به این پرسش«معیار امروزه ی ما برای زیبایی درمعماری چیست؟» پاسخ داده شود.