تحلیل انتقادی گفتمان استعاری - سیاسی بکار رفته در بازتاب جنبش های اخیر کشورهای عربی

امروزه رسانه ها از زبان به عنوان ابزاری برای تحمیل ایده های خود استفاده می کنند. از این رو، این زمینه نیازمند بررسی هایزبان شناسی انتقادی است تا جلوه های مکتوم آن ظاهر گردد. این تحقیق درصدد است تا با واسطه تحلیل های زبان شناختیبه بررسی انتقادی گفتمان سیاسی به کار رفته در مورد جنبش اخیر کشورهای عربی، در قالب نظریات شناخت گرا بپردازد.برای این منظور داده هایی گفتمانی از یک روزنامه انگلیسی زبان (واشنگتن پست) استخراج شده اند. داده ها در قالب نظریهگفتمانی - شناختی ون دایک (1977) مورد تحلیل قرار می گیرند. هدف از این کار بازنمودن جنبه های سیاسی مکتوم درگفتمان مذکور و همچنین چگونگی کاربرد زبان برای انتقال آن موارد می باشد. پیامد این تحقیق آن است که این روزنامهانگلیسی زبان با استفاده از استعاره های زبانی سعی در بازتاب رخدادها به گونه ای دارد که یک نکته منفی را به تمام جامعهمسلمانان تعمیم دهد و از طرف دیگر، جریان حاکم در جامعه مسلمانان را خطری برای خود معرفی کنند. نتایج نشان میدهد که رسانه ها برای هدایت ایدئولوژی، از زبان به سبکی استفاده می کنند که قوای شناختی را به طور ناخودآگاه فعال کند.

کلیدواژه ها:

استعاره ، تحلیل انتقادی گفتمان ، سیاست ، جنبش عربی