بررسی متقابل ساختار ذهنی عنصر تخیل در فضای معماری و سینما
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 797
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AUUM01_329
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
چکیده مقاله:
عنصر تخیل در فضا در طول زمان، امکان شناخت کامل از فضای موجود را به دست می دهد.در حقیقت تخیل را می توان ابزاری جهت بیان فضا در طول زمان دانست. الگوهای تخیلی در فیلم، فضا را تعریف کرده و به آن اهمیتی بیانی می دهند. همچنین تخیل در فضای معماری امکان دریافت تجربیات جدید و ادراک فضایی را به دست می دهد. بنابراین مفهوم تخیل به مثابه الگویی مشترک در سینما و معماری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. ولیکن آن طور که باید به مفهوم عتصر تخیل چه در سینما و چه در عرصه ی معماری، توجه نشده است. در این مقاله ابتدا به شناخت مفهوم تخیل در فضای معماری و چگونگی دریافت آن در فضای معماری پرداخته می شود و سپس مفهوم تخیل در سینما و اهمیتی که الگوهای تخیلی در بیان فضاها و روحیه ی خاص فیلم دارد، مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت چنین نتیجه می شود که اساس تمامی تجربیات فضایی و درک فضا متکی بر تخیل است و به عنوان الگویی که هر دو عنصر فضا و زمان را در خود جای می دهد، در فضای مجازی فیلم و فضای فیزیکی معماری می تواند بیانگر احساسات و عواطف و منشا تجربیات جدید در فضا و القا کننده ی هدف خاص فیلم ساز و معمار باشد.
نویسندگان
مریم زینلیان
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی سپیدان، ایران
محمدمهدی کلانترزاده
مدرس دانشکده معماری، دانشگاه آزاد اسلامی سپیدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :