ارزیابی مقاومت دارویی در سوش های هلیکوباکتر پیلوری جداشده از بیماران کردکوی نسبت به داروی مترونیدازول

مترونیدازول یکی از کلیدی ترین آنتی بیوتیک های رژیم های درمانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری است. هدف از این پژوهش، تعیین مقاومت به مترونیدازول در سویه های هلیکوباکترپیلوری جدا شده از بیماران بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستان کردکوی می باشد. در این مطالعه مقطعی توصیفی، در بهار 1394 از بین بیمارانی که به بخش اندوسکوپی بیمارستان بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستان کردکوی مراجعه نموده بودند، 80 بیمار به طور تصادفی انتخاب بررسی گردیدند. نمونه های بیوپسی بر روی محیط انتخابی بروسلاآگار و تحت شرایط استاندارد 7 روز گرم خانه گذاری شد. برای تعیین هویت هلیکوباکتر پیلوری از روش اوره آز، کاتالاز، اکسیداز و از روش PCR به منظور شناسایی ژن UreC استفاده گردید. مقاومت به مترونیدازول با روش استاندارد دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت. میزان آلودگی با روش های اوره آزسریع، کشت، PCR به ترتیب 61/2، 53/8 و 53/8 درصد شناسایی گردید. از سویه های جدا شده، 48 سویه مقاوم و7 سویه حساس به مترونیدازول شناسایی گردید از 48 بیمار مقاوم به مترونیدازول به ترتیب 28/8، 6/3، 13/6، 8/8، 2/5، 8/8، 16/2 و 15 درصد از بیماران مبتلا به درد معده، درد شکم، خونریزی از معده، زخم معده، کاهش وزن، حالت تهوع، ریفلاکس، التهاب معده بودند. بین مقاومت به مترونیدازول و وجود ژن ارتباط معنی داری وجود داشت (0/05>p). فراوانی نتایج بدست آمده با استفاده از روش PCR در شناسایی وجود ژن UreC در هلیکوباکتر پیلوری در 80 نمونه، 55 مورد (68/8 درصد) مثبت و25 مورد (31/2 درصد) منفی بودند. تاثیر وجود ژن در میزان مقاومت آنتی بیوتیک سطح معنی داری وجود دارد (0/05>p). به دلیل مقاومت بالا به مترونیدازول در بیماران مورد پژوهش، ضرورت جایگزینی آن با سایر آنتی بیوتیک ها در رژیم درمانی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هلیکوباکتر پیلوری ، مترونیدازول ، دیسک دیفیوژن ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، ژن UreC