ماهیت جسم نزد معتزله، مسأله ای الهی یا طبیعی؟
محل انتشار: دومین کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 644
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCRT02_223
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
چکیده مقاله:
معتزله قرون اولیه هجری بحث از جسم را تحت تأثیر شرایط آن سامان در فلسفه طبیعی خویش مورد بررسی قرار می دادند. اما از آنجا که دغدغه یک متکلم علم دین عموماً و متکلم معتزلی خصوصاً و ابوهذیل و نظام به طور اخص، دین و اثبات گزاره های دینی است، ظاهراً ماهیت جسم باید از مسائل علم الهی باشد که برای تبیین چنین گزاره هایی کاربرد می یابد. باتوجه به اینکه اعتزالیون دو گونه تعریف از جسم دارند؛ یا ماهیت جسم را مرکب از طول و عرض و عمق می دانند، یعنی مرکب از عوارض ذاتی تناهی و عدم تناهی اجسام. بالطبع، جسم به عنوان مسأله ای طبیعی لحاظ می شود، و یا آن را مؤلف از اجزاء لا یتجزی می دانند، یعنی جسم را به جواهر بسیطی که فی الواقع جسم نیستند اما عارض بر اجسامند، تعریف می کنند. می توان گفت معتزله در تعریف خویش اگر از مسائل به ظاهر طبیعی که اختصاصی به روش آنها ندارد، بهره می برند بدین خاطر است که آنان به دنبال کاربرد چنین مسائلی در الهیات عقلی خویش می باشند تا جسمانیت و عدم جسمانیت امور الهی را مشخص سازند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ام البنین قربانی مقدم
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران
محمدرضا ارشادی نیا
استادیار، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران
حسن صیانتی
استادیار، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :