ارزیابی تأثیرات مستقیم زمین گردشگری بر توسعه پایدار

دستیابی به وضعیت قابل قبولی از فرایند رشد، توسعه و تعالی در جوامع انسانی اعم از شهر و روستا نیازمند مهیا نمودن زمینههای برنامهریزی بر پایه شناسایی پتانسیلهای موجود در آن فضا است. در این راستا، شناخت، بررسی و تحلیل توانمندیهای اکوتوریستی موجود در عرصههای روستایی میتواند به عنوان زیربنا و اصلی مهم در روند توسعه پایدار سکونتگاههای روستایی مطرح گردد. مقاله حاضر با تکیه بر رویکردی کاربردی و به شیوه توصیفی - تحلیلی بر آن است تا نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار نواحی روستایی را مورد بررسی قرار دهد. بررسیها نشان میدهد، اکوتوریسم شکلی از گردشگری دوران پست مدرنیسم است که با ساختارهای اقتصادی - اجتماعی جوامع محلی رابطه نزدیک دارد و نقش مهمی در توسعه مناطق روستایی از طریق ایجاد فرصتهای شغلی و منابع درآمدی و نظایر آن ایفا میکند و به عنوان ابزار قدرتمندی برای حفاظت از تنوع زیستی و فرهنگهای محلی مطرح است. در واقع، توسعه فعالیتهای گردشگری مبتنی بر اکوتوریسم، از یک سو، با ایجاد فرصتهای شغلی و درآمدی میتواند منافع اقتصادی بی شمار ی را به طور مستقیم و غیرمستقیم متوجه جوامع محلی میزبان و ساکنان آنها نماید و با آثار تکاثری خود به رشد و توسعه اقتصاد محلی کمک کند. از سویی دیگر، از بنیانهای توسعه پایدار جوامع به شمار میآید و راهی برای حفاظت از جاذبه ها، چشم اندازها و ذخایر طبیعی باارزش قلمداد میشود که بیش از تأکید بر روی ایجاد تأسیسات رفاهی اقامتی و سرمایهگذاری سنگین به توسعه منابع انسانی توجه دارد .

کلیدواژه ها:

زمین گردشگری ، توریسم ، توسعه پایدار