بررسی رابطه بین هوش هیجانی و کارآفرینی با رضایت مندی از زندگی دردانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز بابل

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین هوش هیجانی و کارآفرینی با رضایت مندی از زندگی در دانشجویان دانشگاهپیام نور مرکز بابل در سال تحصیلی 92-91اجرا شد. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهششامل 100نفر ( 50دختر و 50پسر) از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز بابل با گروه های سنی 20تا 25سالاست که با روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای بعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها ازپرسشنامه هوش هیجانی بار– آن، پرسشنامه مهارت کارآفرینی و پرسشنامه رضایت مندی از زندگی (SWLS)استفاده شده است. داده ها با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون، تی مستقل و رگرسیون چند متغیریتحلیل شدند. نتایج نشان داد بین میزان هوش هیجانی در دانشجویان بر حسب جنسیت تفاوت معناداری وجودنداشت. ولی بین میزان کارآفرینی و رضایت مندی از زندگی دانشجویان برحسب جنسیت تفاوت معناداری وجودداشت. تحلیل رگرسیون بیان کرد که میزان هوش هیجانی دانشجویان بر روی میزان رضایت مندی از زندگی آنهاتاثیری نداشت و رابطه کارافرینی با رضایت مندی از زندگی توسط دانشجویان، تابع میزان هوش هیجانی نمی باشد.بنابراین میزان کارآفرینی با میزان بتای 0/58بر میزان رضایت مندی از زندگی دانشجویان تاثیر داشت

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، کارآفرینی ، رضایت مندی از زندگی