بررسی عملکرد الگوریتم های ژنتیک و مدل بهینه سازی FFM در قرارگیری مکان موثر آنتن جهت دار در شبکه مش بی سیم

شبکه مش بی سیم یک شبکه ارتباطی است که از گره های رادیویی که تحت توپولوژی مش ساخته شده اند شکل گرفته است مسئله اصلی در شبکه مش بی سیم ترافیک در شبکه مش بی سیم بین دروازه مش و مسیریاب مش است برای کاهش ترافیک در شبکه افزایش نرخ جریان داده و در نتیجه افزایش جریان داده در شبکه بین دروازه و مسیریاب مش با استفاده از آنتن جهت دار در مکان مناسب مهم است آنتن جهت دار دارای مزایای بیشتری نسبت به آنتن بدون جهت در شبکه است زیا در استفاده از آنتن جهت دار باید مکان و جهت مقصد مشخص باشد و تشعشعات تنها در جهت مقصد ارسال می شود در این مقاله به مقایسه الگوریتم ژنتیک با مدل بهینه سازی FFM که تحت الگوریتم شاخه و قیمت است پرداخته شده است که الگوریتم ژنتیک و مدل بهینه سازی FFM برای تشخیص مکان مناسب آنتن جهت دار که باعث افزایش نرخ جریان داده در شبکه و در نتیجه افزایش جریان داده از دروازه به مسیریاب مش معرفی شده است

کلیدواژه ها:

شبکه بی سیم مش ، آنتن جهت دار ، نرخ جریان ، الگوریتم ژنتیک ، مدل FFM ، الگوریتم شاخه و قیمت