اثربخشی آموزش باورها و حالت فراشناختی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش باورها و حالت فراشناختی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی بود. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل و یک مرحله پیگیری است. جامعه آماری شامل دانشجویان دختر دانشگاه بیرجند در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ۳۲ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. برای آموزش باورها و حالت فراشناختی از بسته آموزشی سالاری فر (۱۳۹۱)، برای سنجش میزان خودکارآمدی تحصیلی از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی اون و فرامن (1988) و برای سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل دروس دانشجویان در ترم اول و دوم سال تحصیلی 9۴-9۳، به عنوان شاخصی از پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده ها با استفاده از کوواریانس چندمتغیری مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که گروه آزمایش بعد از مداخله در هر دو متغیر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری نمرات بالاتری کسب کرده اند. نتایج پیگیری نیز حاکی از ماندگاری این تأثیر بود. نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیان می کند که با آموزش باورها و حالت فراشناختی می توان خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

باورهای فراشناختی ، پیشرفت تحصیلی ، حالت فراشناختی ، خودکارآمدی تحصیلی