بررسی تجربی اثر زبری سطح فرآیند سنباده زنی بر استحکام اتصالات چسبی تک لبه آلومینیوم ها

سنباده زنی یکی از ساده ترین و رایج ترین روش های آماده سازی مکانیکی سطح می باشد. در این مقاله، زبری سطح حاصل از فرآیند سنباده زنی مطالعه شده و تاثیر زبری سطح بر استحکام اتصالات چسبی تک لبه آلومینیوم ها بررسی شده است. به منظور مطالعه تجربی، ابتدا قطعات در ابعاداستاندارد و از ورق های آلیاژ آلومینیوم 2024-T3 به ضخامت دو میلیمتر بریده شده و فرآیند سنباده زنی توسط کاغذهای سنباده با هفت شمارهدانه متفاوت و در راستای عرضی قطعه کار روی این قطعات انجام شده است. سطوح آماده سازی شده قطعات آلومینیومی دو به دو و به صورت تکلبه با استفاده از چسب نرم دو جزئی آرالدیت ۵۱۰۲ به هم متصل گردیده اند. با انجام آزمایش های تجربی، اثر روش سنباده زنی بر زبری سطح و استحکام نهایی نمونه ها بررسی شده است. برای تعیین مقدار زبری سطح حاصل از این روش و مقایسه مقادیر آن ها از آزمون زبری سنجی استفادهشده است. به منظور تعیین استحکام هر اتصال و تغییر مقادیر آن ها از آزمون کشش بر مبنای استاندارد مربوطه استفاده شده و نتایج به صورتمقایسه ای ارائه گردیده است. نتایج مربوط به زبری سنجی نشان می دهد که با کاهش شماره دانه سنباده، زبری سطح افزایش می یابد ولی روند این افزایش، ثابت و یکسان نیست. همچنین چگونگی تغییر استحکام اتصالات در اثر تغییر زبری بررسی شده و بیشترین استحکام مربوط به نمونه سنباده زنی شده با کاغذ سنباده شماره ۰۱۱ با زبری سطح0/3 میکرومتر و برابر ۰۹۰ مگاپاسکال می باشد

کلیدواژه ها:

زبری سطح ، سنباده زنی ، آماده سازی سطح ، استحکام اتصال چسبی