رابطه مهندسی ارزش و بهبود کیفیت در شرایط عدم اطمینان با استفاده از روش QFD وMCDM صنعت حمل و نقل

در مهندسی ارزش با محاسبه شاخص ارزش عملکردهای یک محصول و رتبه بندی عملکردها براساس شاخص ارزش آنها، عملکردهای بحرانی شناسایی شده و سپس تصمیمات لازم در مورد افزایش ارزش عملکردهای دارای شاخص ارزش پایین، اتخاذ میشود. شاخص ارزش عملکرد از نسبت بهای عملکرد به هزینه عملکرد به دست می آید. بها و هزینه عملکردها معمولا به صورت مقادیر دقیق در دسترس نبوده و در برآورد آنها از نظرات ذهنی افراد گروه مهندسی ارزش استفاده میشود، در حالی که نظرات ذهنی همواره شامل عدم اطمینان میباشد. برای بیان عدم اطمینان در مهندسی ارزش دراین مدل، از تئوری مجموعه های فازی استفاده شد و با ارایه یک روش تصمیم گیری گروهی فازی؛ هزینه عملکردها و شاخص ارزش عملکردها به صورت اعداد فازی به دست آمد. پس از محاسبه شاخص ارزش و رتبهبندی عملکردها بر اساس شاخص ارزش، میتوان مناسبترین گزینه را برای بهبود انتخاب کرد. اما معیارهای دیگری از جمله دشواری تکنیکی، زمانبر بودن، هزینه بر بودن و ... نیز در رتبه بندی عملکردها در حالت عملی، باید در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

مهندسی ارزش ، عدم اطمینان ، تصمیمگیری گروهی فازی ، گسترش عملکرد کیفیت ، تصمیم-گیری چند معیاره