بررسی محلول پاشی اسید هیومیک بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین ماش در شرایط دور آبیاری متفاوت در شمال خوزستان

به منظور بررسی محلول پاشی اسید هیومیک بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش در شرایط دور آبیاری متفاوت در شمال خوزستان تحقیقی در تابستان سال 1394 در اراضی کشاورزی شهرستان شوش، روستای زعن انجام شد. آزمایش بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و با دو فاکتور دور آبیاری و اسید هیومیک اجرا گردید. دور آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در چهار سطح ( 7 ، 9 ، 11 و 13 روزه ) و اسید هیومیک با چهار سطح صفر ( شاهد )، 4 ، 6 و 8 لیتر در هکتار به عنوان فاکتور فرعی تعیین شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای دور آبیاری و اسید هیومیک بر صفات مورد نظر از قبیل عملکرد دانه، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان پروتئین دانه اثر معنی داری و همچنین برهمکنش دور آبیاری و اسید هیومیک فقط بر میزان پروتئین دانه اثر معنی داری داشت. مقایسه میانگین تیمارها نشان می دهد که بیشترین و کمترین عملکرد دانه به میزان 1393 و 777 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به تیمارهای دور آبیاری 7 و 13 روز و در تیمار اسید هیومیک بیشترین و کمترین عملکرد دانه به میزان 1204 و 1039 کیلوگرم در هکتار به ترتیب از غلظت های 8 و صفر ( شاهد ) لیتر در هکتار بدست آمد.

کلیدواژه ها:

اسید هیومیک ، دور آبیاری ، عملکرد دانه ، پروتئین