بررسی نحوه مداخله در بافت های مساله دار و فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله های گلکوب و عباس آباد شیراز)

بافتهای فرسوده به عنوان یکی از چالش های اساسی در شهرهای قدیمی مطرح می باشد، از این رو مدیریت بافت های شهری اعم از تاریخی، فرسوده، قدیمی در بهترین شکل خود مستلزم حضور عناصر ملی، منطقه ای در فرایند برنامه ریزی، هماهنگ سازی، اجرا و نظارت است. شهر شیراز به عنوان یکی از شهرهای قدیمی از این قاعده مستثنی نمی باشد . نکته ای که باید به آت تاکید کرد نحوه ی امکان سنجی الگوی مشارکت مردم و اجتماعات محلی در امر بهسازی و بازآفرینی بافت های فرسوده شهری است. شهر شیراز و تحلیل ابعاد مختلف مسکونی و نوع کاربری های موجود در محلات فرسوده شهر صورت گرفته است. هدف اصلی ان دستیابی به اصول اولیه در خصوص نحوه ی مشارکت مردم و اجتماعات محلی و بررسی تمایل شهروندان به همکاری در زمینه اجرای طرح های بهسازی و بازآفرینی بافت های فرسوده می باشد. برای انجام این تحقیق، اطلاعات مورد نیاز به صورت کتابخانه ای و میدانی جمع آوری گردیده و با استفاده از روش های کمی، تحلیلی و توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. و نتایج حاصل نیز به صورت نقشه هایی ارایه گردیده است. نتایح حاکی از آن است که بافت های فرسوده مود مطالعه به دلیل ضعف سازه ای و ناکارآمدی برنامه ریزی شهری دارای آسیب پذیری بالاتری نسبت به دیگر محلات مسکونی شیراز است.

کلیدواژه ها:

بافت های فرسوده ، بهسازی شهری ، مشارکت مردم ، شیراز