تخصیص تعداد بهینه اتوبوس در خطوط برون شهری (مطالعه موردی: یک شرکت اتوبوسرانی پایانه شهر بیرجند)

پایانه های مسافربری برون شهری به عنوان مراکز تبدیل سفرهای برون شهری به درون شهری و بالعکس با توجه به نبود مسیر ریلی و رونق کم مسیر هوایی نقشی اساسی در حمل و نقل استان خراسان جنوبی ایفا می کند. از آن جا که رشد سفرهای برون شهری استان اجتناب ناپذیر بوده و سیاست های تکلیفی نظیر قانون توسعه حمل و نقل عمومی و مدیریت سوخت نیز دولت را مکلف به سرمایه گذاری در این بخش نموده اند توجه بیش از پیش به پایانه ها جهت ارایه خدمات مناسب و کاهش هزینه های وارد به کل سیستم ضروری به نظر می رسد. در این مقاله یک مدل شبیهسازی جهت تخصیص بهینه اتوبوسهای برون شهری به مسیرهای مختلف ارایه شده است. با استفاده از اطلاعات گرفته شده از پایانه مسافربری بیرجند و فرموله کردن روابط به تحلیل و بررسی تعداد بهینه اتوبوس لازم در خطوط برون شهری برای حداکثر نمودن سود پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

حمل و نقل عمومی ، مسیرها و شبکه حمل و نقل ، بهینه سازی ، شبیه سازی