بررسی سیر تحولی دیدگاه های دیوید کانتر در حوزه ی معماری و روانشناسی محیطی

آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته ،این است که هیچگاه نمی توان در بررسی مفهوم مکان، ادراک و شناخت را از هم جدا دانست و اینکه هر دو فرآیند به طور همزمان به کار گرفته می شوند. فرآیند شناخت همواره ادراک را در برمی گیرد و به پیوند میان انسان و محیط پیرامونش به کمک مفهوم مکان و تشریح و گسترش آن در حیطه ی قلمرو فیزیکی می پردازد. از این رو مطالعه ی مکان ها ، پیوند آن با انسان ها و مفاهیمی که برای انسان ها به همراه دارد می باید بر پایه ی فرآیندهای شناخت انجام گردد.توقعات انسانها از یک مکان برآمده از الگوهای رفتاری ایست که در آن مکان رایج است. تفاوت میان انسانها ناشی از تفاوت میان چگونگی برخورد آنان با محیطشان است . کانتر از جمله نظریه پردازانی است که در این حوزه دارای دیدگاه های بسیاری است .از دید کانتر برای دریافت اینکه مردم چگونه با مکان ارتباط برقرار می کنند و فهمیدن رفتارهای آن ها در یک مکان، آنچه مهم است، فهمیدن این است که آدمها به چه چیز و چگونه می اندیشند. از این رو ما به بررسی نظرات و دیدگاه های وی درباره جایگاه مکان و چگونگی ارتباط آن با انسان می پردازیم.

کلیدواژه ها:

مکان ، مکانسازی ، فضای شهری ، هویت ، تصورات