بررسی اثر آموزش کیفیت زندگی درمانی بر بهبود سرسختی روانشناختی زنان سرپرست خانوار شهرستان فلاورجان

پژوهش حاضراثر آموزش کیفیت زندگی درمانی بر بهبود سرسختی روانشناختی زنان سرپرست خانوار بود. پژوهشآزمایشی و جامعه آماری کلیه زنان سرپرست خانوار شهرستان فلاورجان و شامل 04 نفر بود که بر اساسغربالگری اولیه سرسختی روانشناختی انتخاب و به تصادف در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند.گروه آزمایش بسته کیفیت زندگی درمانی را دریافت کردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سرسختی روانشناختیاهواز (1377) بود. نتایج نشان داد سرسختی روانشناختی به طور معناداری افزایش یافته است. میتوان گفت کیفیت زندگی درمانی برای بهبود سرسختی روان شناختی زنان سرپرست خانوار موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

سرسختی روانشناختی ، کیفیت زندگی درمانی ، زنان سرپرست خانوار