تعیین مطلوبیت شرایط آسایش بر اساس شاخص ماهانی، اولگی و محاسبه عمق سایه بان، نمونه موردی شهر سقز

شناخت توان آسایش زیست- اقلیمی، در داخل بنا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توجه به خصوصیات اقلیمی و اثراتی که اقلیم در شکلگیری بنای ساختمان می گذارد، از نظر آسایش حرارتی و هماهنگی داخل بنا، با شرایط اقلیمی موجب صرفه جویی درمصرف انرژی شده و از لحاظ زیست محیطی، سالم تر و بهتر است. شهر سقز به دلیل واقع شدن در یک موقعیت جغرافیایی خاص، شرایط توپوگرافی و سامانه های اقلیمی موثر بر منطقه از اقلیم سردوکوهستانی برخوردار است. به طوری که دمای هوا در سردترین ماه سال بطور متوسط به 25-20درجه زیر صفر می رسد که گاهاهوای منهای 48 درجه زیر صفر نیز گزارش شده است. و در گرمترین روزهای سال نیز به40/5درجه سانتیگراد فراتر می رود. بههمین جهت شرایط زیست اقلیمی ویژه ای را به خود اختصاص داده است، لذا لزوم بررسی شرایط اقلیمی در رابطه با طراحی جهت استقرار بناها در فصول سرد سال برای کاستن مشکلات مربوطه ضروریست که در این رابطه با استفاده از روش تحقیق تحلیلی- توصیفی وضعیت زیست اقلیمی شهر سقز مورد بررسی قرار گرفت بمنظور بررسی شرایط آسایش انسان در داخل بنا و تاثیر شرایطاقلیمی و تعیین خصوصیات کالبدی بنا از معیارهای ماهانی وگیونی و روش اولگی استفاده می شود و همچنین به تعیین عمقمناسب ساختمان پرداخته می شود. با استفاده از فاکتورهای اقلیمی متوسط حداقل و حداکثر دما، رطوبت نسبی، بارش، تابش و سمت و سرعت باد از ایستگاه سینوپتیک سقز در دوره آماری 25 ساله 1990-2015 جمع آوری شد و نتایج زیر حاصل شد: بر اساس جداول چهارگانه ماهانی در شرایط اقلیمی سقز مجموعه های ساختمانی بهتر است که دارای بافت متراکم و فشرده باشند و در رابطه با فاصله بین ساختمان ها باید فاصله بین ساختمان ها بر اساس سایه تعیین شود. از لحاظ شکل گیری ساختمان باید جهت شمالی- جنوبی داشته باشد، یعنی محور طویل تر ساختمان در جهت شرقی- غربی باشد تا امکان بهره گیری حداکثر از انرژی تابشی خورشید در مواقع سرد سال فراهم گردد. با استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری autocad – exell اشکال و نموداره ترسیم گردید.