بررسی و بازطراحی رنگ محیط آموزشی برای افزایش کیفیت یادگیری کودکان مقاطع ابتدایی

یکی از عوامل موثر در آموزشوپرورش جدید ،نحوهی طراحی کالبد فضاهای آموزشی است.در تعلیم و تربیت جدید فضاهای فیزیکیآموزش به عنوان یک عامل زنده و پویا در کیفیت آموزش و تربیت دانش آموزان نقش ایفا میکند.به عقیده صاحبنظران تعلیم و تربیت ،دریک نگاه سیستمی ،چگونگی معماری مدارس و عناصر تشکیل دهنده ی آن مثل رنگ ،نور، صدا، تجهیزات می تواند در کنار سایر عواملآموزشی و تربیتی اثرات قابل توجهی به فراگیران و دانش آموزان باقی گذارند.رنگ به عنوان اساسی ترین جلوهی فضای آموزشی و پرورشیمی تواند در کارایی درونی دانش آموزان موثر باشد که متاسفانه اغلب فضاهای آموزشی کشور سازگاری لازم را با ویژگی های روانشناختیکودکان و نوجوانان را ندارند و بنابراین از تاثیر آنها به نگرش و بینش دانش آموزان نسبت به تحصیل کاسته می شود. در این تحقیق هدفاصلی بررسی و ارزیابی رنگ های مناسب برای رنگ آمیزی فضای آموزشی مقاطع ابتدایی است تا مدیران واحدهای آموزشی نه صرفاسلیقه ای بلکه یک الگوی علمی و کارآمد در تعیین و انتخاب رنگ برای مدارس در اختیار داشته باشند زیرا تجدیدنظر در رنگ فضاهایآموزشی در جهت بهبود بخشیدن فضاهای آموزشی بسیار حایز اهمیت است; زیرا که ایجاد رغبت و حس علاقه مندی به محیط آموزشی ،ازعوامل موثر در برداشت دانش آموزان از محیط مدرسه و نهایتا پیشرفت تحصیلی آنهاست .این پژوهش دارای ماهیتی توصیفی و تحلیلیاست و گردآوری اطلاعات آن عمدتا مبتنی بر روش کتابخانه ای و اسنادی است. یافته های این پژوهش بر ضرورت طراحی فضای کالبدیمدارس بر اساس عملکرد میباشد که این مهم باعث کاهش خواب آلودگی و به طبع آن افزایش دقت و یادگیری می گردد.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، رنگ ، روان شناسی محیط ، روان شناسی رفتار