ارایه راهکارهای اجرایی برای توسعه روابط دانشگاه، دولت و صنعت در ایران

اگر بپذیریم که توسعه و پیشرفت عمدتا زاده تلاش انسان ها است به وجود آمدن سرمایه بهره گیری از منابع طبیعی گسترش صنعت توسعه کشاورزی فعال کردن کشور در عرصه بازرگانی جهانی و در نهایت رفاه جامعه در گرو توانایی و استعداد نیروهای دانشگاهی است که ثروت برجسته ملی و نیروی بالقوه ای محسوب می گردد که می تواند متضمن رشد اقتصادی اجتماعی سیاسی و فرهنگی باشد نقش برجسته دانشگاه در توسعه به مفهوم اعم و توسعه صنعتی به مفهوم اخص آن در فعالیت عمده یعنی آموزش و پرورش نهفته است در پژوهشی که در دانشگاه تهران تحت عنوان بررسی موانع ارتباط صنعت و دانشگاه در ایران و ارایه پیشنهادات اجرایی برای برطرف نمودن موانع با مدیریت مولف انجام شد سوال اصلی این تحقیق این بود که موانع ارتباط صنعت و دانشگاه در ایران چیست و پیسنهادات اجرایی برای برطرف نمودن این موانع کدامند روش تحقیق برای پاسخگویی به سوالات یاد شده روش مطالعه میدانی در سطح ملی بود که با مطالعات کتابخانه ای پشتیبانی گردید

کلیدواژه ها:

روابط صنعت-دانشگاه ، توسعه روابط صنعت-دانشگاه ، صنعت-دانشگاه و دولت ایران