رابطه راهبردهای مقابله ای با سبک‎های حل تعارض بین فردی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه راهبردهای مقابله ای با سبک های حل تعارض بین فردی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد ارومیه بود. به همین منظور 375 نفر(213 پسر و 162 دختر) به صورت نمونه گیری خوشه‎ای چندمرحله ای از بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد ارومیه انتخاب گردیده و با پرسشنامه های مقیاس راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1980) و مقیاس سبک های حل تعارض رحیم (1983) مورد ارزیابی قرار گرفتند. از آزمون های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندمتغیری و آزمون تحلیل واریانس چند (مانوا) جهت تحلیل فرضیه‎های پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین مولفه های راهبردهای مقابله ای با سبک های حل تعارض بین فردی رابطه معناداری وجود دارد(P≤0/05). نتایج رگرسیون نیز نشان داد که مولفه های راهبرهای مقابله ای قادر به پیش بینی سبک های حل تعارض بین فردی می باشد. همچنین بین دانشجویان دختر و پسر در خصوص راهبردهای مقابله ای و سبک های حل تعارض تفاوت معنادار وجود داشت. نتیجه گیری کلی نشان می دهد مولفه های راهبردهای مقابله ای، سبک های حل تعارض بین فردی را به صورت معناداری پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

راهبردهای مقابله ای ، سبک های حل تعارض