تیپولوژی خانه های سنتی ایران در مناطق گرم وخشک (نمونه موردی شهر زواره)

تیپولوژی مسکن در مناطق گوناگون،حاکی از تاثیرپذیری آن از عوامل متعددی می باشد، یکی از تاثیرگذارترینآنها اقلیم می باشد.خانه های سنتی ایرانی به واسطه دیدگاه طبیعت گرایانه سازندگان،بیشترین سازگاری را با طبیعتواقلیم محل ساخت خود داشته اند.رابطه بنا با اقلیم اولین و مهمترین نکته ای است که ذهن جستجوگر را به خودمشغول می دارد.در خانه های سنتی ایران با طراحی درست و شناخت صحیح از مصالح و عناصر ساختمان و به کارگیریدرست آن با توجه به مسایل اقلیمی آن منطقه معماران توانسته اند بدون صرف هزینه های گزاف ودر عین سادگیپاسخگوی نیازهای ساکنین آن خانه ها باشند.خانه هایی که امروزه وجود دارد، بدین توجه به شرایط اقلیمیپیرامونشان طراحی وساخته می شوند واین مساله باعث میگردد مقدار قابل توجهی از انرژی به منظور فراهم آوردنشرایط آسایش در فضاهای مسکونی هدر رود وخود این ساختمانها به بزرگترین منابع تولیدکننده آلودگی در محیطزیست تبدیل شده است..حال سوال اصلی این پژوهش این است که چگونه با استفاده شرایط اقلیمی ضمن صرفه جوییدر مصرف انرژی،به یک محیط زیست سالم رسید.مقاله حاظربراساس اسناد ومطالعات کتابخانه ای تهیه شده است وهدف از ارایه این مقاله کمک به معماران وطراحان جهت طراحی های بهینه تر برای طراحی پلان در مجموعه هایمسکونی کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدارکویری ، تیپولوژی مسکن ، معماری سنتی