مختصری بر آزادی اجتماعات در جمهوری اسلامی ایران

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,122

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LAWI02_202

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

آزادی اجتماعات از جمله آزادی های اساسی بشری است که به هر فرد این توانایی را می دهد تا در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی جامعه خویش موثر باشد و بتواند مطالبات و سخنان خود را با سایر افراد در اجتماعات به گوش زمامداران برساند. این حق در راستای آزادی های گروهی، در اسناد بین المللی حقوق بشر و قوانین اساسی بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته شده است. در نظام حقوقی ایران نیز از زمان تدوین اولین قانون اساسی در زمان مشروطیت و همچنین قانون اساسی جمهوری اسلامی، این آزادی برای افراد ملت پیش بینی و تضمین شده است. در اصل 27 قانون اساسی، آزادی مذکور مشروط به رعایت محدودیت هایی است از جمله عدم اخلال به مبانی اسلام و بدون حمل سلاح که قابل تطبیق با محدودیت های مقرر شده برای آزادی مذکور در قانون اساسی دوره مشروطه است. لذا نوشتار حاضر تحلیلی مختصر بر آزادی اجتماعات در نظام حقوقی ایران ارایه نموده است.

نویسندگان

محمود ایمانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه تبریز

وحیده رحمانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی