مختصری بر آزادی اجتماعات در جمهوری اسلامی ایران
محل انتشار: کنگره بین المللی جامع حقوق ایران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,122
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWI02_202
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
چکیده مقاله:
آزادی اجتماعات از جمله آزادی های اساسی بشری است که به هر فرد این توانایی را می دهد تا در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی جامعه خویش موثر باشد و بتواند مطالبات و سخنان خود را با سایر افراد در اجتماعات به گوش زمامداران برساند. این حق در راستای آزادی های گروهی، در اسناد بین المللی حقوق بشر و قوانین اساسی بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته شده است. در نظام حقوقی ایران نیز از زمان تدوین اولین قانون اساسی در زمان مشروطیت و همچنین قانون اساسی جمهوری اسلامی، این آزادی برای افراد ملت پیش بینی و تضمین شده است. در اصل 27 قانون اساسی، آزادی مذکور مشروط به رعایت محدودیت هایی است از جمله عدم اخلال به مبانی اسلام و بدون حمل سلاح که قابل تطبیق با محدودیت های مقرر شده برای آزادی مذکور در قانون اساسی دوره مشروطه است. لذا نوشتار حاضر تحلیلی مختصر بر آزادی اجتماعات در نظام حقوقی ایران ارایه نموده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود ایمانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه تبریز
وحیده رحمانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی