اثر کم خاکورزی و بی خاکورزی برجمعیت آفات ، دشمنان طبیعی و بیماریها
محل انتشار: هفتمین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 636
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SENACONF07_029
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
چکیده مقاله:
در تاریخچهی کشاورزی، کشت گیاه و شخم معادل یکدیگرند. شخم بستر بذر را مهیا کرده و مواد آلی خاک و کود را با هم ترکیب کرده و علفهای هرز، برخی بیماریها و آفات را سرکوب میکند. اما از طرفی، سطح خاک را بدون هرگونه پوششی قرار داده و شرایط را برای انواع فرسایش فراهم میسازد. زمانی که سامانه خاکورزی برای اولین بار معرفی شد این تفکر وجود داشت که به ویژه در مورد آفات خاکزی، با طغیان همراه خواهد بود. خاکورزی یا عدم انجام آن روی بندپایان و سایر بیمهرگان به سه طریق تاثیر میگذارد: اختلال مکانیکی، باقی گذاشتن بقایا و تاثیر روی علفهای هرز. مطالعات متعددی روی آفات مختلف انجام شده است. در برخی موارد به کارگیری سامانهی خاکورزی حفاظتی موجب افزایش جمعیت آفات شده و مواردی دیگر منجر به کاهش شده است. یکی از علل مهم کاهش جمعیت آفات را با توجه حفظ بقایا، علفهای هرز و تنوع کشت در این سامانه، میتوان افزایش جمعیت و تنوع دشمنان طبیعی دانست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم آل عصفور
دانشیار بخش گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مریم زاهدیان نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز