ارزیابی آستانه تحمل و جوانه زنی بذر لوبیا (Phaseolus vulgaris) به شوری با کاربرد سورفاکتانت
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 713
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEFSJ02_025
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
چکیده مقاله:
در این بررسی اثر کلرور سدیم بر لوبیا در مرحله جوانه زنی با چهار سطح شوری 0، 4، 8، 12 دسیزیمنس بر مترسدیم کلراید درقالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار در آزمایشگاه کشاورزی دانشگاه پیام نور قم در سال 1395 مورد ارزیابی قرار گرفت. تیماربدون اعمال سورفاکتانت (شاهد) و اعمال سورفاکتانت با غلظت 2ppm در آب آبیاری اعمال شد..نتایج نشان داد گیاه لوبیا نتوانست تیمارهای با شوری بالاتر از 4 دسیزیمنس بر متر را علیرغم اضافه شدن سورفاکتانت تحمل کند و جوانه زنی در تیمارهای 8و 12 دسیزیمنس برمتر مشاهده نشد و تجزیه آماری تنها در 3 تیمار باقیمانده انجام گرفت. بین سطوح شوری و درصد جوانه زنیلوبیا اختلاف معنی داری وجود داشت. بطوریکه با افزایش شوری درصد جوانه زنی کاهش یافت. تیمار شاهد با 98/25 درصد بیشترین درصد جوانه زنی و تیمار شوری ds/m4 با 79/25 درصد دارای کمترین درصد جوانه زنی بود. در صورت اضافه شدن سورفاکتانت به تیمار شوری 4 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد که درصد جوانه زنی بطور قابل ملاحظه ای افزایش یافته و به 91/25 درصد رسید. اثر شوری بر روی رشد طولی ریشه چه معنی دار نبود. اما با افزایش شوری طول ساقه چه و برگچه بطور معنی داری کاهش یافتولی وزن خشک ریشه چه با افزایش سطوح شوری اختلاف معنی دار نشان نداد. این در حالیست که وزن خشک ساقه چه و برگچهدر اثر اعمال تنش شوری در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنی دار نشان دادند. بیشترین وزن خشک ساقه چه و برگچه مربوط بهتیمار شاهد و کمترین مربوط به شوری 4 ds/m بود. بطورکلی شوری به طور معنی داری درصد جوانه زنی، و رشد گیاهچه لوبیا رامحدود کرد. اما با کاربرد سورفاکتانت آستانه تحمل گیاه را تا شوری 4 دسی زیمنس بر متر بالا رفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فایزه دریایی
استادیار دانشگاه پیام نور مرکز قم