پیشنهادی در خوانش بیتی از ابوالطیب مصعبی
محل انتشار: دو ماهنامه آینه پژوهش، دوره: 26، شماره: 6
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 329
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMR-26-6_001
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396
چکیده مقاله:
شمار مجموع ابیات فارسی بازمانده از ابوالطیب مصعبی شاعر عهد سامانی بسیار اندک است. وانگهی، در همین معدود بیتهای بازمانده از او نیز چندان تحریف راه یافته که فهم بعضی از آن ها را سخت دشوار گردانیده و باعث اختلاف انظار و اقوال در ضبط و شرحاشعار وی شده است. عمده ترین شعر فارسی ابوالطیب مصعبی، همان چکامه جهانا همانا فسوسی و بازی/ که بر کس نپایی و با کس نسازی بوده که در تاریخ بیهقی آمده است. از بیت های تامل خواه چکامه مصعبی، بیت دوم آن است که جهان را اینگونه وصف می کند: چوماه از نمودن، چو خار از پسودن؛ به گاه ربودن چو شاهین و بازی . این ضبط مشهور بیت، یا به تعبیر درست تر، ضبطی است که از راه متداولترین تصحیح تاریخ بیهقی (یعنی تصحیح شادروان دکتر فیاض) به شهرت رسیده است؛ ولی، تنها ضبط این بیت نیست. ضبط های دیگریهم هست که در ویراست های دیگر تاریخ بیهقی یا از جای هایی که به هر نحو آن را از تاریخ بیهقی برگرفته اند، اختیار گردیده است. نویسندهدر نوشتار حاضر، دگرسانی ها در این بیت را مورد مداقه قرار می دهد. در نهایت، اینگونه اذعان می دارد که خوانش چو مار از پسودن به جای چو خار از پسودن با سخن مصعبی سازگار است.
کلیدواژه ها:
ابوالطیب مصعبی ، چکامه مصعبی ، عهد سامانی ، شعر فارسی ، چکامه جهانا همانا فسوسی و بازی/ که بر کس نپایی و با کس نسازی
نویسندگان