ارایه مدل بهینه سازی دو هدفه طراحی شبکه خطوط هوایی با در نظر گرفتن تواتر و امکان پذیری پروازهای غیر مستقیم

در حال حاضر بهینه سازی در طراحی شبکه خطوط هوایی یک زمینه ی تحقیقاتی مهم به شمار می آید. در این پژوهشمدلی دو هدفه، برای تعیین تواتر پرواز و مسیریابی هواپیما برای یک شبکه خطوط هوایی ارایه شده است. مدل تواتر پرواز،تعداد مسافرانی که بین دو شهر جا به جا می شوند و تعداد مسافرانی که بصورت غیر مستقیم به مقصد می روند را با در نظرگرفتن محدودیت ناوگان موجود به همراه مسیرهای قابل اجرا برای هر هواپیما، با اهداف افزایش سود شرکت هواپیمایی وکاهش بیشترین زمان بیکاری هواپیماها، محاسبه می نماید. جهت تایید اعتبار مدل ریاضی ارایه شده، چندین نمونه تصادفیایجاد شده و با استفاده از نرم افزار GAMS و حل کننده CPLEX و رویکرد دقیق محدودیت اپسیلون حل می شود. نتایجحاصل از حل نشان می دهد که مدل پیشنهادی در استفاده از حداکثر ظرفیت هواپیماها به خوبی عمل می نماید و داده هایخروجی مدل برای مراحل بعدی طراحی، مانند تشکیل جدول پرواز و تخصیص خدمه قابل استفاده خواهند بود.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل هوایی ، طراحی شبکه خطوط هوایی ، تواتر پرواز ، محدودیت اپسیلون