ارزیابی تاثیرمشارکت مردمی درمدیریت بهینه بلایای طبیعی شهرتهران مطالعه موردی : منطقه 14

پژوهش حاضر تلاشی بود در جهت بررسی تاثیر مشارکت مردم بر بهبود مدیریت بحرانهای پس از وقوع زلزله درمنطقه 14 تهران گردآوری شده است. قدم اول ارایهی تعریفی اولیه از بحران و مشارکت بود. در تعریف مشارکت گفته شد: مشارکت عبارت است از میزان دخالت اعضای نظام در فرایند تصمیم گیری. در حقیقت جوهر مشارکت، منافع مشترکگروه در جامعه و منافع مشترک فرد در گروه است. بررسی پیشینهی موضوع در حیطهی این دو مفهوم، تیوریهای بسیاری را در بر میگرفت که در این بخش اشاره به آنها چندان ضرورتی ندارد. این تحقیق به روش توصیفی پیمایشی و ابزارپرسشنامه انجام شده است. حجم جامعه نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 380 نفر میباشد. بعد از مشخص شدن حجم جامعه نمونه سعی شده است با استفاده از مبانی نظری پژوهش، شاخصها و متغییرهای اصلی تحقیق مشخص شود.شاخصهای تحقیق بر اساس اصول تابآوری حیات شهری در راستای مشارکت مردمی شهروندان منطقه 14 تهران، انتخاب شده است. بر اساس اصول تابآوری شهری تعداد 6 شاخص انتخاب شد. بعد از مورد تایید قرار دادن روایی پرسشنامه توسط کارشناسان سعی شده است که پایایی پرسشنامه از طریق روش آلفای کرونباخ مورد ارزیابی قرارگرفت. در این راستا تعداد 30 نفر از جامعه نمونه به صورت تصادفی ساده مورد آزمون قرار گرفتند پایایی در جامعههای نمونه از وضعیت مطلوبی برخوردار است به طوری که پایایی در جامعه نمونه برابر با 0.711 است، بنابراین میتوان ازپرسشنامه مذکور استفاده نمود. بعد از ارزیابی روایی و پایایی پرسشنامه، با روش تصادفی ساده به جمعآوری داده و اطلاعات از جامعه نمونه اقدام شده است. برای بررسی شاخصهای تحقیق و آزمون فرضیات از آزمون خی 2 بهره گرفته شد. نتایج آزمون خی 2 نشان میهد که ارتباط و معناداری بین مشارکت مردمی و مدیریت بهینه بلایای طبیعی با ضریب اطمینان 95 درصد تایید و برای فراهم شدن زمینه مشارکت شهروندان باید شاخصهای که مجموع نمره آزمون خی 2 آنهابیشتر از0/05 باشد به عنوان اولویت اول انتخاب نمود.

کلیدواژه ها:

مشارکت مردمی ، بلایای طبیعی ، منطقه 14شهرداری تهران