بررسی مفروضات هستی شناختی زمان مکان درعصرجهانی شدن و دلالت های آن برای برنامه های درسی

درسیرتاریخی اندیشه ی بشری ملاحظه میشود که موضوع زمان ومکان همواره کانون توجه فلاسفه بزرگ قرار گرفته است بطوریکه در این باره به مفروضه های متعددی می توان دست یافت که برخی از آن ها را می توان به دو دیدگاه عمده طبقه بندی نمود:دیدگاه مطلق گرا و انتزاعی که متاثر از افکار کان ، این دیدگاه . باشدت می اهمیت پرورش قوه ی تخیل را در برنامه . رنگ می نماید ی درسی کم و دیدگاه انباشتی و انضمامی که متاثر از دیگاه هگل بوده و شناخت را وابسته به پیشینه های تاریخی دانسته و از این رو شناخت پیشینه های تاریخی هر پدیدار را در سرلوحه کار برنامه رسی قرار می دهد. این دودیدگاه بیشتر به عنوان دیدگاه های سنتی مطرح میشود که گذشته ازاین ها دراوایل قرن بیستم با رخ دادن انقلاب اطلاعاتی و رشد فرایندهای جهانی، شدن مفاهیم زمان و مکان در نزد فلاسفه صورتی متفاوت پیدا کرده است به گونه . ایکه مطابق با دیدگاه فلاسفه متاخر ) پسامدرن( مفهوم زمان و مکان مطلق و انباشتی نبوده بلکه کاملا انتزاعی و نسبی است ازاین رو هرشناختی وابسته به قوه انتزاع ماست و تخیل عامل اساسی در برنامه درسی محسوب میگردد دراصل مقاله ابتدا به تبیین دقیق دومفهوم زمان و مکان در دیدگاه فلسفی سنتی و دیدگاه فلسفی معاصر که خود بیشتر متاثر از تحولات عصر جهانی پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، هستی شناختی ، پست مدرنیسم ، زمان و مکان ، برنامه ی درسی