رخساره های سنگی و تفسیر موقعیت تکتونیکی ناحیه منشا رسوبات سیلیسی آواری میوسن با استفاده از داده های پتروگرافی و ژیوشیمی در پهنه بینالود، شمال نیشابور

رسوبات آواری میوسن در کوه های بینالود ازسه گروه رخساره سنگی گراولی (Gmm، Gcm، Gci، Gh، Gt و Gp) ماسه ای (St، Sm، Sh، Sp، Ss و Sl) و گلی (Fm و Fl) و یک رخساره غیرآواری (P) تشکیل شده است. رخساره های گراولی معمولا به فرم توده ای و اکثرا از قطعات ولکانیکی و رسوبی با اندازه های متفاوت تشکیل شده اند. رخساره های ماسه ای ترکیب لیتارنایتی و ساب لیتارنایتی داشته و خرده سنگ ها اکثرا از نوع ولکانیکی به همراه مقداری خرده سنگ رسوبی و دگرگونی هستند. با توجه به رنگ قرمز رسوبات، نبود فسیل های دریایی ، طبقه بندی مورب و تراف یونی مدال، چرخه های ریز شونده به طرف بالا و آنالیز رخساره ها و عناصر ساختاری، این رسوبات در محیط پلایا، رودخانه ای بریده بریده و مخروط افکنه نهشته شده اند. منشا این رسوبات براساس داده های پتروگرافی و ژیوشیمی، سنگهای آذرین حد واسط و اسیدی با چرخه مجدد کوه زایی است که در حاشیه فعال تکتونیکی تشکیل شده اند.

کلیدواژه ها:

رخساره های سنگی ، بینالود ، ژیوشیمی ، موقعیت تکتونیکی