شبیه سازی مدل پذیرش فناوری در بانکداری ایران با رویکرد پویایی سیستم (مورد مطالعه: بانک رفاه)

پذیرش فناوری از سوی کاربران از مهمترین عوامل موفقیت یک فناوری است. در صورت عدم پذیرش تکنولوژی توسط کاربران یا ضعف در پذیرش آن، قابلیت های سیستم بسیار تنزل یافته و سبب هدر رفتن منابع می شود. افزون بر اینکه پذیرش فناوری های نوین در لحظه اتفاق نمی افتد بلکه فرایندی استکه در طول زمان شکل می گیرد و در صورت استفاده مستمر و عادت، پذیرش موفق صورت می گیرد. در این مقاله ضمن مرور پژوهش های انجام شده در زمینه مدل پذیرش فناوری و با در نظر گرفتن متغیرهای مدل اولیه پذیرش فناوری، متغیرهای جدیدی از جمله متغیرهای عادت و آگاهی مشتریان که کمتر به آن توجه شده به سازه های مدل اضافه شده است. سپس به منظور شناخت بهتر متغیرهای تاثیرگذار بر این رابطه و درک دینامیزم های موجود، با استفاده از رویکرد مدلسازی پویایی سیستم و ترسیم نمودارهای علی حلقوی ( CLD )، یک مدل پذیرش فناوری پویا در بانکداری ایران ارایه می شود و در نهایت شبیه سازی انجام می گیرد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد برای افزایش پذیرش بانکداری الکترونیکی، اولین قدم اطلاع رسانی و آگاه کردن مردم نسبت به بانکداری الکترونیک و مزایای آن و کاهش مقاومت (عادت به سیستم سنتی) است.

کلیدواژه ها:

مدل پذیرش فناوری ، رویکرد مدلسازی پویایی سیستم ، بانکداری الکترونیک