حل مدل غیرخطی زمانبندی پروژه با هدف بیشینه سازی نرخ بازگشت سرمایه به روش برنامه ریزی خطی متوالی

مساله زمانبندی پروژه یکی از مسایلی است که در طی دهه های اخیر تحقیقات و مطالعات زیادی را به خود معطوف داشته است. عمده تحقیقات انجام شده به بررسی این مساله با اهداف متفاوت زمان محور، هزینه محور و کیفیت محور پرداخته اند. اما هدفی که در سالیان اخیر مورد توجه بیشتر قرار گرفته، هدف هزینه ای این مساله می باشد. در مساله زمانبندی پروژه با هدف به حداقل رساندن هزینه پروژه، عمدتا از معیار ارزش خالص فعلی جریان های نقدی پروژه استفاده می شود. اما در بررسی این رویکرد، چند عامل نامطلوب وجود دارد. از جمله اینکه تعیین نرخ تنزیل مورداستفاده دارای مبنای ثابتی و مشخصی نمی باشد و این سوال مطرح می شود که با تغییر این فاکتور در بین سازمان های مختلف، توجیه اقتصادیپروژه ها تخت تاثیر قرار می گیرد. دیگر اینکه روش ارزش خالص فعلی تمایل دارد فعالیت های با جریان نقدی منفی را در دیرترین زمان ممکن زمانبندی کند؛ آیا نمی توان با اتمام سریعتر این فعالیت ها و در نتیجه کل پروژه، انرژی و سرمایه درگیر را برای بکارگیری در پروژه های دیگر با سود بیشتر آزاد نمود. تجربه نشان داده است که در بسیاری از پروژه ها این کار شدنی بوده و برای اینگونه پروژه ها استفاده از معیار نرخ بازگشت سرمایهکاراتر است. بویژه زمانی که سازمان متولی پروژه همزمان با سبدی از پروژه ها درگیر باشد.

کلیدواژه ها:

زمانبندی پروژه ، نرخ بازگشت سرمایه ، برنامه ریزی خطی متوالی