کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی در مکان یابی محل های مناسب پخش سیلاب (مطالعه موردی دشت مهران استان ایلام)

بهره برداری بی رویه از سفره های آب زیرزمینی در سال های اخیر باعث افت شدید سطح آب زیرزمینی در دشت هایکشورگردیده است. تغذیه مصنوعی آبخوان ها به روش پخش سیلاب در پهنه ی مخروط افکنه ها و دشت های درشت دانهراهکاری است که در خیلی از مناطق کشور قابل انجام می باشد. در این روش با نفوذ سیلاب به درون آبخوان علاوه برافزایش حجم مخزن و جلوگیری از روند شدید افت سطح آب های زیرزمینی باعث کنترل سیل و حفاظت خاک می گردد.منطقه مورد مطالعه در این تحقیق حوضه آبخیز بانرحمان به مساحت 3500 هکتار در استان ایلام و در شهرستان مهران قرارگرفته است. در این تحقیق از مدل AHP جهت انتخاب مکان های بهینه پخش سیلاب با استفاده از سیستم های GISپرداخته شده است. پس از انتخاب شاخص های تاثیرگذار دراین عرصه ها از قبیل شیب، نفوذپذیری، زمین شناسی، کاربریاراضی، ضخامت آبخوان، طبقات ارتفاعی برای هرکدام درمحیط GIS نقشه طبقه بندی شده، تهیه گردید. آنگاه با وزن دهی کارشناسان مجرب، وزن های به دست آمده برای هر عامل و امتیازهای که به خود اختصاص دادند، هریک ازنقشه های نهایی به 4کلاس کاملا مناسب، مناسب، متوسط و نامناسب در سطح حوضه تهیه گردید. نتایج این پژوهشنشان داد که مناطق کاملا مناسب برای تغذیه آبخوان ها، و اغلب در نهشته های کواترنری و واحدهای ژیوموفولوژیکی باشیب کمتر از 3 درصد واقع شده اند.

کلیدواژه ها:

پخش سیلاب ، آبخوان ، تغذیه مصنوعی ، بانرحمان ، مهران