بررسی رابطه خلاقیت و قصد ترک خدمت کارکنان با نقش میانجی استرس و رضایت شغلی (مورد مطالعه: معلمان شهرستان بافق)

هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه خلاقیت و قصد ترک خدمت کارکنان با نقش میانجی استرس و رضایت شغلی در بین معلمان دوره اول و دوم متوسطه شهرستان بافق است. روش تحقیق حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی از نوع پیمایشی است و به علت بررسی روابط همزمان بین چندین متغیر بررسی می گردد از نوع همبستگی است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است، ضمنا برای تجزیه و تحلیل داده-ها از تکنیک معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل استفاده شده است. بدین منظور برای جامعه آماری 219 نفر با استفاده از فرمول کوکران برای جوامع محدود تعداد نمونه 140 برآورد شد که برای اطمینان بیشتر تعداد 150 پرسشنامه در بین معلمان اول و دوم دوره مدارس متوسطه شهرستان بافق توزیع گردید که در پایان تعداد 144 پرسشنامه بازگشت داده شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در سطح 95% اطمینان چهار فرضیه پژوهش تایید شدند. به این صورت که بین خلاقیت شغلی و قصد ترک شغل رابطه معناداری و منفی وجود دارد. و رضایت شغلی رابطه بین خلاقیت شغلی و قصد ترک شغل را میانجی گری می کند. همچنین نتایج نشان داد استرس شغلی رابطه بین خلاقیت شغلی و قصد ترک شغل را میانجی گری می کند. و در نهایت استرس شغلی رابطه بین رضایت شغلی و قصد ترک شغل کارکنان را میانجی گری می کند

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، خلاقیت شغلی ، رضایت شغلی ، قصد ترک خدمت ، آموزش و پرورش شهرستان بافق