اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنانمراجعه کننده به مراکز مشاوره سطح شهرستان قوچان میباشد که در آبان ماه سال 1394 به این مراکز مراجعه کردهاند. نمونه آماری اینتحقیق نیز شامل تعداد 30 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره سطح شهر قوچان میباشد که به روش نمونه گیری دردسترس 3کلینیک انتخاب شد و پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر بر روی آنان انجام شد.از افرادی که دواطلب بودند ثبت نام به عمل آمد و 30نفر آنها انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدرا دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشت. همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل تحلیل کوواریانس و برای تسریعدر نتایج حاصله از نرم افزار SPSS استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد زنانی که ، درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش دریافت کردند، نسبت به زنانی که این درمان را دریافت نکردهاند، بطورمعناداری افزایش یافته بود؛ به عبارت دیگر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه گروهی به طور معناداری باعث سازگاری زناشوییمی شود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، سازگاری زناشویی