وحیانی بودن الفاظ قرآن

از مسایلی که امروزه گاه و بیگاه در برخی نشریات مطرح می شود، مساله وحیانی یا غیروحیانی بودن الفاظ و کلمات قرآن است. پرسش بدین گونه مطرح می شود که آیا الفاظ و کلمات قرآن همچون محتوا و معانی آن از سوی خداوند وحی شده است و پیامبر هیچ گونه نقش و دخالتی در آن نداشته یا اینکه پدیده ای بشری و ساخته خود پیامبر است و به اصطلاح قالبهایی است که پیامبر تجربه باطنی خود را به وسیله آنها تعبیر کرده است این پرسش در مورد متون مقدس مسیحیت نیز مطرح بوده است، اما انگیزه و همچنین سرنوشتی که این پرسش در مورد متون مقدس مسیحیت داشته با انگیزه و سرنوشت آن در مورد قرآن دو تفاوت عمده دارد:نخست اینکه پیشینه این سوال راجع به قرآن چنان که از نقل آن در الاتقان سیوطی و البرهان زرکشی فهمیده می شود به قرنها قبل برمی گردد و عاملی که باعث طرح این سوال و طرح نظریه غیروحیانی بودن الفاظ قرآن گردیده نیز یک امر درون دینی از قبیل فهم خاص از برخی آیات یا دیدگاه خاص نسبت به کلام الهی بوده است، چنان که پس از این خواهیم گفت، اما در مسیحیت این پرسش اولا بسیار دیر مطرح شد و ثانیا انگیزه آن برخی ناسازگاری ها بود که متون مقدس با دستاوردهای علمی داشتند. و پیش از آن تقریبا اتفاق نظربود براینکه متون مقدس هم از نظرلفظ و هم از نظرمعنی وحی الهی است