تتمه اى بر واژگان بیگانه در قرآن

پیشتر از این اندکى درباره چگونگى و چند و چون ورود واژگان بیگانه )غیر عربى( در قرآن بنا به تناسب نوشتار بحث کردیم.1 حال با توجه به گستردگى دانش زبانشناسى (Lingvistics (در شاخههایى چون (Etemology ،(ریشهشناسى، علم اشتقاق یا صرف و شناسایى اقسام کلمه (Semantic ،(معناشناسى یا وجوه معنایى کلمات، (Lexicography (لغتنویسى، فرهنگنویسى، (meaning ،(علم معنى و مقصود، و ردیابى معنىدار بودن کلمات، به بررسى و شرح واژگانى که دخیل بودن )یا غیر عربى بودن( آنها ثابت شده است مىپردازیم و در این قسمت به صورت الفبایى (Phabetical AL (واژگان دخیل قرآنى، فهرست خواهند شد، اگر چه به فهرست و شرح همه کلمات نینجامد، اما به اندازه توان سعى بر این است که کلمات وارده قرآنى توضیح داده شوند که ما لا یدرک کله لا یترک کله .1 - اب) :Plant( = )abb :(گیاه، دستگاه، ماشین، کارخانه، سوره 80( عبس( آیه 31این سوره هشتادمین سوره قرآن به ترتیب موجود2 و یکى از سورههاى قدیمى مکى است، و داراى 42 آیه، مىباشد.ترکیب آیه: وفاکهه وابا : و انواع میوههاى خوش و علفها و مرتعها این کلمه تنها یک بار در قرآن آمده است.برخى ریشه واژه اب را آرامى مىدانند و زبان آرامى از انشعابات زبانهاى سامى شمال غربى است که با زبان کنعانى نیز قرابتهایى دارد و اب به زبان اهل مغرب )زبان بربرى( به معنى گیاه و علف است و در ترگومها (Targums (که ترجمههاى آرامى عهد عتیق را گویند، این واژه اب معادل سبز بودن است. بنابراین آیه کریمه در وصف باغها و بوستانهاى بهشت است.بعضى از دانشمندان نیز این کلمه را از سریانى، که از غنىترین منابع زبانى واژگان قرضى قرآن است و به معناى آنچه که زمین فرا مىآورد گرفتهاند که در صورت اخیر بهطور مستقیم از صورت ترگومى گرفته شده است.