پیوند عقل و عشق در ادبیات عاشقانه عطار

شعر کلاسیک فارسی مشحون از ایماژها و تصاویر عاشقانه، عارفانه و ادبی است که هر خوانندهی مشتاقی را سر ذوق میآورد. این شعر، پر است از مضامین و بن مایه های شهودی و عارفانه. در میان شاعران کلاسیک فارسی، سنایی از جملهآغازکنندگان شعر عارفانه است. سنایی با شعر زاهدانه ی خویش، توانست صورت های شهودی و سیر و سلوک عارفانه یسالک راه حق را به زیبایی تصویر کند. اما پس از او شیخ فریدالدین عطار نیشابوری با اشعار عارفانه و حکیمانه و عمدتاعاشقانه ی خویش، بر جریان عارفانه ی شعر فارسی مهر تایید زد و آن را در مسیری گذاشت که یکراست به مولانا ختمشد. در این تحقیق بر آنیم تا با بررسی و تبارشناسی شعر عارفانه ی فارسی، ضمن شناخت بیشتر این جریان، با یکی ازبنیانگذارن آن یعنی عطار نیشابوری آشنا شویم. در واقع عمده فعالیت این تحقیق، تمرکز بر مفهوم عقل و عشق در شعرعرفانی فارسی با مطالعه ی شعر عطار نیشابوری است.

کلیدواژه ها:

عقل ، عشق ، عرفان ، منطق الطیر ، عطار نیشابوری